Ένα αστέρι πέφτει-πέφτει

Περπατώντας αυτές τις μέρες στη χριστουγεννιάτικη Αθήνα, σκέφτομαι ότι τα χιλιάδες λαμπάκια που τη ντύνουν μοιάζουν μ΄αστέρια που έχουν πέσει από τον Ουρανό στη Γή!! Αλήθεια, αν αυτό ήταν πραγματικότητα εσείς τι ευχή θα κάνατε?
Εγώ πάντως εύχομαι να είμαστε όλοι γεροί, να ζούμε μόνο τα ωραία συναισθήματα και να ερχόμαστε κάθε μέρα όλο και πιο κοντά!!
Καλή μας χρονιά!!

Ρίχνω την ιδέα...

Αυτήν την Κυριακή 16 Δεκεμβρίου 2007 στο θέατρο Άλεκτον ρεσιτάλ έντεχνου ελληνικού τραγουδιού με τη Μαρία Ζώη. Συνοδεύει στο πιανό ο Βασίλης Παπαδόπουλος. Θα ακουστούν τραγούδια των Μίκη Θεοδωράκη και

Μάνου Χατζιδάκι. Ο Κώστας Καρτελιάς θα διαβάσει έργα Ελλήνων ποητών.

Άλεκτον:Σφακτηρίας 23, Κεραμεικός

Ώρα έναρξης: 21:00

Τίμη Εισητηρίου: 15 ευρώ

Πληροφορίες-Κρατήσεις:210-3422001 (καθημερινά 18:00-21:00)

ΖΗΤΕΙΤΑΙ

Ερασιτέχνης ή επαγγελματίας διακοσμητής για χριστουγεννιάτικο στολισμό σπιτιού (στήσιμο και στόλισμα δέντρου, φόρτωμα υπολοίπου σπιτιού με μπιχλιμπίδια) καθώς οι κάτοικοί του βαριούνται αφόρητα αυτήν την τόσο όμορφη, ομαδική και γεμάτη θαλπωρή διδικασία.

Απαραίτητα προσόντα η φαντασία και ένα κατάλληλο ύψoς για να φτάνει να βάλλει το αστέρι στην κορυφή του δεντρου.

Πληρωμή/h τσάι-καφές-σοσκολάτα με άρωμα ή άνευ μαζί με μελομακάρονα, σοκολατάκια και λοιπά γλυκίσματα απ΄τα χεράκια μου.

Will I survive?

Marion Cotillard

Είχα δεί και τις δύο ταινίες και μάλιστα σε κοντινό μεταξύ τους διάστημα αλλά ποτέ -ποτέ όμως- δεν είχα συνειδητοποιήσει πως η πρωταγωνίστρια και στη μία και στην άλλη είναι το ίδιο πρόσωπο!!Είναι μια από τις ηθοποιούς που παραδέχομαι και εκτιμώ βαθυά, από τις λίγες που προσωπικά πιστεύω πως έχουν τόνους ταλέντου!!

Love me if you dare

La vie en rose

Φτου ξελευθερία!

Πρίν λίγο καιρό ο υπολογιστής αρρώστησε άσχημα, τον στείλαμε για θεραπεία και μόλις χθέςμας τον επέστρεψαν. Σκέφτηκα λοιπόν,πως ήταν μια καλή ευκαιρία για μένα να απελευθερωθώ λίγο απ' την εξουσία που μου ασκούσε.Γιατί με εξουσίαζε, με όλα τα καινούρια πράγματα που μου έδειχνε. Γλυκαινόμουν κι εγώ και περνούσα ώρες ολόκληρες μπροστα του κάθε μέρα!!Όταν λοιπόν, ήρθε ο τεχνικός και τον πήρε ένιωθα πραγματικά αποκομμένη από τον κόσμο. Μετά συνήθισα και τώρα τολμώ να πω πως μου φαίνεται περίεργο που ξαναγράφω!!Τελικά η έξάρτηση δεν είναι και ό,τι καλύτερο.
Τις προάλλες έκανα οικογενειακές επισκέψεις, στη γιαγιά μου και στο μωρό της ξαδέλφης μου. Η μία σε λίγα χρόνια κλείνει αιώνα, ενώ η άλλη σε λίγους μήνες κλείνει χρόνο.Και οι δύο εξαρτώνται απολύτως από τρίτα πρόσωπα για το φαγητό, το μπάνιο και γενικά για την επιβίωσή τους.Σκεφτόμουν λοιπόν πως αν στην αρχή και στο τέλος αυτής της διαδρομής εξαρτόμαστε απο άλλους είναι εντελώς βλακεία να εξαρτώμαστε και στο ενδιάμεσο!!
Ομολογώ πως δεν "υποφέρω" από σοβαρά πάθη, δεν πίνω, δεν καπνίζω, δεν παίζω τζόγο, δεν παίρνω ναρκωντικά, βασικά ούτε καν καφέ δεν πίνω.Με τραβολογάνε όμως δύο τεράστιες εξαρτήσεις.Η μία είναι η πιο γλυκειά εξάρτηση του κόσμου και κάνω τα πάντα για μην απαλλαγώ ποτέ από αυτήν. Είναι το τρανζιστοράκι μου και τα cd μου. Δε νομίζω ότι θα μπορούσα να ζήσω χωρίς αυτά, για την ακρίβεια έχω ξεχάσει πως είναι μια μέρα χωρίς ραδιόφωνο ή καλή μουσική στα αυτιά! Η άλλη μεγάλη μου εξάρτηση είναι οι άνθρωποί μου, όσοι αγαπώ βαθιά,υπερεκτιμώ και θαυμάζω. Σε αυτούς, δεν μπορώ με τίποτα να χαλάσω χατήρι. Φοβάμαι τόσο μην τους πληγώσω ή τους κάνω να θυμόσουν μαζί μου ώστε δεν ενεργώ με βάση τη δίκη μου γνώμη αλλά με βάση το τι θέλουν οι άλλοι από μενα,ακόμα και για δικά μου ζητήματα. Έτσι ένω εγώ επιθυμώ κάτι καταλήγω να εκπληρώνω τις επιθυμιές των άλλων και αυτό ώρες-ώρες είναι άσχημο γιατί κανείς δεν με υποχρεώνει να κάνω τίποτα, μόνη μου εξαναγκάζω τον ευατό μου. Κάποτε είπα πως για να το αντιμετωπίσω θα πάψω να δένομαι με τους ανθρώπους, έτσι ώστε ακόμα και σε περίπτωση ρήξης να μην πληγώνομαι.Αυτά όμως δε γίνονται. Το ζητούμενο είναι η ανεξαρτησία και όχι η μοναξιά. Μόνη λύση μου φαίνεται η...διπλωματία

Αρσενικό-Θηλυκό

Σχόλιο φίλης: -Αχ, μιά πατάτα σε σχήμα καρδίας!!

Σχόλια φίλου: -Πατάτα που να μοιάζει με κώλο πρώτη φορά βλέπω!!

Φουουουου

Σήμερα κλείνω τα 23! Δεν ξέρω, με συμφέρει να λέω τη ηλικία μου? Η αλήθεια είναι πως μέχρι τώρα το παίρνω ψύχραιμα το θέμα, με εξέραιση μια κρίση πριν δύο χρόνια.Τρείς μέρες πριν τα 21, έτυχε να δω σε ντοκυμαντέρ την ζωή του Μπομπ Ντίλαν.Και τι δεν είχε κάνει μέχρι τα 21!!Μέχρι που είχε γυρίσει τις ΗΠΑ με οτοστόπ και είχε καταφέρει όχι μόνο να γνωρίσει το είδαλμά του, Γούντι Γκάρθι, αλλά και να χρηστεί από άυτόν ως ο διάδοχός του!! "Και γω", σκέφτηκα "τι προλαβαίνω να κάνω μέσα σε τρείς μέρες?" Θα μου πείς, καλά τώρα τι συγκρίνεις? Εντάξει κρίση ήταν, πέρασε.Δεν σκέφτομαι τέτοια πράγματα πια!

Λόγω των γενεθλίων μου λοιπόν, ο Σεπτέμβρης ήταν για μένα ανέκαθεν ο μήνας, ο πιο ξεχωριστός!! Ένα κεράκι παραπάνω στην τούρτα, μια τάξη παραπάνω στο σχολείο. Κάθε που μπαίνει ένας νέος χειμώνας μεγαλώνω μια χρονιά, γι' αυτό τώρα είναι για μένα η αρχή του έτους. Μια ζωή, το φθινόπωρο θέτω τους τους στόχους μου, τα "new year's resolutions" μου. Φέτος θα διαβάζω περισσότερο, φέτος δε θα κοροϊδεύω τη διπλανή μου που τρώει τις μύξες της, φέτος δε θα παίρνω τα παιχνίδια του αδελφού μου και θα τον αγαπάω περισσότερο, φέτος δε θα δω πρωινάδικα και θα γραφτώ γυμναστήριο, φέτος θα πάρω πτυχίο κοκ.

Μ΄αυτά και με κείνα λοιπόν, φτάσαμε αισίως στα 23 και το μόνο που θέλω για τη χρονιά αυτή είναι να αποκτήσω εμπειρίες! Πολλές εμπειρίες και να βάλλω και γω το λιθαράκι μου στη χαρά των ανθρώπων μου!! Αυτά.

Καλησπέρα σας!!!

ΥΓ: Ας μου εξηγήσει κάποιος γιατί σήμερα μου έχει κολλήσει το "Μαμά γερνάω"?

Tο πρώτο κουδούνι

Πρίν λίγες μέρες ξεκίνησα να διαβάζω τα "Παραμύθια Πίσω Απ' Τα Κάγκελα" του Νίκου Τσιφόρου και μιας και σήμερα χτύπησε για τους μαθητές το πρώτο κουδούνι της φετινής σχολικής χρονιάς σκέφτηκα να μοιραστώ μαζί σας αυτό που γράφει ο Τσιφόρος σχετικά:

<< Το φθινόπωρο παν, επιτέλους, τα σκατόπαιδα στο σχολειό και ησυχάζει η κεφάλα μας...Λένε οι πατεράδες με "ιδιάζουσαν στοργήν" στον κανακάρη τους <<κάτσε ρε να διαβάσεις, πιάσε και κανά βιβλίο που δεν έχεις μυαλό παλιοκερατά>>, λέει με καμάρι η μάνα στις γνωστές της <<ο Μπούλης πάει φέτος τετάρτη γυμνασίου και είναι πολύ καλός μαθητής>> κι ο Μπούλης κρυφοτραβάει κάτι τσιγαρούκλες ξεγυρισμένες και πουλάει στα παλιατζίδικα τα βιβλία του να πάει στο Σινέ Ρόζα -έτσι το λένε οι πιτσιρίκοι το Ροζικλαίρ- να δει έργατα δύο, το ένα γκαγκστερικό, το άλλο σεξουάλα, να συμπληρώσει την ανατροφή του>>(σελ 9).Βέβαια το βιβλίο, όσο έχω διαβάσει, δεν μιλάει για σχολικές περιπέτειες αλλά για ιστορίες ανθρώπων που πριν από 40-50 χρόνια με τον έναν ή τον άλλο τρόπο (συνήθως από χασίσια και φόνους) βρέθηκαν πίσω απ'τα κάγκελα.Τελικά όμως και οι σχολικές αναμνήσεις ιστορίες πίσω απ' τα κάγκελα δεν είναι?

Εγκλωβισμένη

Είμαι ένας άκρως συναισθηματικός τύπος...

...χωρίς ταλέντο.

Τίποτα

(κλικ στη φωτο)

Μόνο ντροπή και αίσχος.Και θλίψη.Πολλή θλίψη...

Σαλπάρω για να μη σαλτάρω

Για όποιον τύχει και περάσει από 'δω, ελπίζω αυτό το καλοκαίρι να τσουλάει υπέροχα!!! Εγώ σε λίγες ώρες θα μετράω κύματα! Εύχομαι ο καθένας μας φέτος να ανακαλύψει τη δική του "παραλία"!! Σας αφήνω με Μικρές Περιπλανήσεις...

Όταν στα μάτια σε κοιτάζω την αυγή

γλυκά σαν κύμα που χαϊδεύει την ακτή

κοιτάζω γύρω μου και όλο απορώ

αυτήν την ώρα πιο πολύ που σ' αγαπώ

Έλα μικρό να φύγουμε μακριά

Έλα να πάμε βόλτα στα νησιά

Έλα μικρό να φύγουμε απο 'δω

Έλα και δεν έχουμε καιρό

Όταν θα πάρουμε την άγονη γραμμή

γερμένα θα ΄μαστε τα δυό στην κουπαστή

δε θα μας νοιάζει αν έχει ήλιο ή βροχή

μα θα προσέχουμε που θα ΄μαστε σκαστοί

Όταν γυρίσουμε και πάλι στην ακτή

θα σου κρατώ το χέρι μέχρι το πρωί

Άκου της θάλασσας την όμορφη βουή

σα κύμα έρχεται και φεύγει η ζωή

Μπουρλόοοοτο!!

Αυτές οι εξετάσεις έλειξαν με τον πιο πανηγυρικό τρόπο!!!
Ώρα 10:15 το πρωί φτάνω στο Πάντειο για να δώσω το τελευταίο μάθημα. Η εξέταση είναι προφορική. 15 παιδιά περιμένουμε να δώσουμε, πράγμα που σημαίνει πως σε 3/4, το πολύ μια ώρα θα έχω ξεμπερδέψει και θα αρχίσει και για μένα επιτέλους το καλοκαίρι! Το πραγματικό καλοκαίρι, αυτό με τις διακοπές, τα μπάνια σε καθαρή θάλασσα και την ξεκούραση!! Μπάινουν οι 5 πρώτοι. Όταν βγαίνουν όλοι, κλασσικά, θέλουν να μάθουν τι ρώταγε. Η απάντηση απ΄τα παιδιά είναι "Εμ, βασικά πρέπει να εκκενώσουμε το κτήριo γιατί τηλεφώνησαν για βόμβα!" (εγώ πάντως, δεν ξέρω τίποτα. Αλήθεια!) Ωραία, λέω, μετά απο μια διπλή εξεταστική και μεγάλη ανυπομονησιά για λίγη ξεγνοιασιά, αυτό είναι ό,τι ακριβώς θέλω μέσα στον καύσωνα και στο λιοπύρι! Όλο το Πάντειο λοιπόν, έξω στο γρασίδι περιμένει τη μεγάλη ανατίναξη!!Με τέτοια ζέστη απορώ πως κρατήθηκα και δεν έπεσα στο συντριβάνι! Είμαι σίγουρη πως τότε εγώ θα κέρδιζα την προσοχή όλων κι όχι η βόβμα του φαρσέρ! Τέλως πάντων, τελικά δώσαμε το μάθημα!!Οι εξέτασεις έγιναν σε μια καφετέρια!!! Στη συγκερκριμένη μάλιστα, πάντα ήθελα να πάω αλλά ποτέ δεν έτυχε και να ΄μαι σήμερα εκεί τελευταία μέρα να δίνω εξετάσεις!
Τι ειρωνεία!!

Νύχτες μαγικές, νύχτες μουσικές...

Να πάτε!!Να πάτε να τους ακούσετε!!Τους έχω δει ζωντανά και είναι εξαιρετικοί!Την Πέμπτη 26/7 θα εμφανιστούν στην αυλή του Μουσείου Ελληνικών Λαϊκών Οργάνων, στα πλαίσια των εκδηλώσεων που διοργανώνονται εκεί και είμαι σίγουρη πως θα μας χαρίσουν μια απο τις πιο όμορφες μουσικές βραδιές!!!

Είσοδος: 10€
Ώρα : 21:30

Κλησαπρέα

Επιτέλους

...η εβδομάδα παράνοιας φτάνει στο τέλος της.Τέτοια κούραση είχα καιρό να νοιώσω και πιστέψτε με δεν μου είχε λείψει καθόλου! Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη, Πέμπτη έδινα (έτρωγα) απανωτά μαθήματα (χτυπήματα) και παρ΄'ολο που κλώτσησα ένα για Σεπτέμβρη χρόνος για μια ανάσα δεν υπήρξε. Αν κάτι πραγματικά δυσκόλευε την κατάσταση δεν ήταν η πίεση χρόνου, αλλα η θάλασσα που είχε πλυμμηρίσει το μυαλό!!Μη με ρωτήσετε λοιπόν πως τα πήγα. Δεν ξέρω.Ελπίζω μόνο να μην "τα θαλάσσωσα"!!

Ευτυχώς όμως υπήρξαν οι πειρατές που εισέβαλλαν Δευτέρα και Τρίτη στον αέρα του Δευτέρου Προγράμματος και αναστάτωσαν πολύ όμορφα τα ραδιοφωνικά μας βράδια γιατί απλά ήταν όλοι υπέροχοι και ευτυχώς η χθεσινή και πλέον κουραστική ημέρα έληξε με την παρέα δύο καλών φίλων!!Παιδιά να ΄στε καλά!!

Μπήκε Ιούλης

Καλό μήνα σας είπα?Δε σας είπα.Καλό μήνα σε όλους λοιπόν!!Το καλοκαίρι είχει μπει για τα καλά, οι ζέστες έχουν σφίξει, παράπονο δεν έχω, πολλοί για διακοπές έχουν κι' όλας φύγει κι εγώ αφου δεν μπορώ να (περι)πλανηθώ με ταξείδια, λέω να (απο)πλανηθώ με τα ξύδια!!
Στην υγειά σας πουλάκια!!!(που λέει και ο Μάλαμας)

ΤΕΛΟΣ

Πάντα τη λέξη Τέλος την είχα συνδιάσει στο μυαλό μου με το κόκκινο χρώμα.Με κόκκινο χρωμα λοιπόν, γράφτηκε και το τέλος για την Πάρνηθα εχθές το βράδυ.Τέλος για τις εκδρομές, για την πεζοπορία, για τις επισκέψεις στα καταφύγια και κυρίως τέλος για τη ζωή, για τις λίγες, πολύ λίγες πηγές οξυγόνου που μας έχουν απομείνει." Η Αθήνα αυτοκτόνησε" είπαν και δυστηχώς είναι αλήθεια.Δεν ξέρω πόσα και πόσα χρόνια θα χρειαστούν για να τονωθεί ξανά το βουνό, να φουντώσει η βλάστηση, να επιστρέψουν τα ζώα.Πολύ φοβάμαι πως όχι μόνο δε θα βοηθήσουμε σε αυτό αλλά αντιθέτως αυτό που θα δούμε να φυτρώνει θα είναι βιλίτσες με πισίνες ωραίες και με θέα όλη την Αθήνα πιάτο!Γι' αυτο λοιπόν να προλάβετε καλό οικόπεδο...

Ραδιοπεριπέτειες

"Καλησπέρα απ' το Μικρό Πολυτεχνείο! Σας υπενθυμίζουμε ότι το σεμινάριο ραδοφώνου ξεκινά αύριο Παρασκευή 3/11/ στις 21:οο στο Θησείο! Καλή Αρχή!"

Αυτό το μήνυμα πήραμε στα κινητά μας και την επόμενη μέρα 11 άτομα μαζευτήκαμε γύρω από ένα κόκκινο τραπέζι με το σήμα του καλού και του κακού στη μέση, πήραμε βαθιά ανάσα και επιχειρήσαμε την πρώτη βουτιά στο όνειρο!

Από τότε και για κάθε Παρασκευή του χειμώνα 11 άτομα συζητάνε, γελάνε ( πολύ), τσακώνονται, διαφωνούν, κάθε φορά όμως με τις μουσικές τους, με τις ασκήσεις που έβαζε ο Γ.,με τις εκπομπές τους! Τις δικές τους εκπομπές!! 11 εντελώς διαφορετικές προσωπικότητες από 20-45 ετών με ένα όμως κοινό: την αγάπη τους για τη μουσική, την αγάπη τους για το ραδιόφωνο!!!

Από τότε και για κάθε Παρασκευή του χειμώνα παίρνω το μετρό, κατεβαίνω Μοναστηράκι και κατηφορίζω την Ανδριανού μέχρι το Θησείο με τα πόδια για να βάλω τη μουσική στο βράδυ μου πρίν αρχίσει το μάθημα, μιας και αυτός ο δρόμος έχει τη δική του μουσική. Το συρτάκι που ακούγεται απ' το μαγαζί με τα τουριστικά, τη μελαγχολική μελωδία που παίζει ένας πλανώδιος μουσικός στην ξεκούρδιστη κιθάρα του, τους τζαζ ήχους του CartePostale και την Κοκκίνου που ταγουδούν μερικά κορίτσια λίγο πιο κάτω.

Ετοιμάζομαι έτσι τα παρασκευγιάτικα βράδια για ένα ταξίδι στην ηλεκτρονική και τη ροκ, στα μπλουζ, τη τζαζ, τα ρεμπέτικα και τα έντεχνα των συνεπιβατών μου. Και όχι μόνο. Ένα ταξίδι στην ιστορία της μουσικής! Ένα ταξίδι που γιορτάσαμε τρελά με δύο βραδιές στο BIOS, με 20 λεπτά εκπομπής για τον καθένα μας, 20 λεπτά ON AIR, 20 λεπτά στα σύννεφα!!!! Ένα ταξίδι που δυστυχώς έφτασε στο τέλος του την προηγούμενη Παρασκευή, όταν μαζευτήκαμε για τελευταία φορά! Και ξέρετε κάτι? Μου λείπουν ήδη όλοι όσοι γνώρισα, όλα όσα κάναμε!!!

Νοιώθω όμως γεμάτη! Έμαθα πολλά, είναι αλήθεια! Έμαθα πως πρέπει να είναι μια συγκροτημένη και με συνοχή εκπομπή, πως να προφέρω σωστά τα "μπ" και τα "ντ". Κυρίως όμως έμαθα να σέβομαι τις επιλογές και τις προτιμήσεις των άλλων ακόμα κι αν δεν είναι καθόλου του γούστου μου, έμαθα να εξασκώ το αυτί μου και να είμαι ανοιχτή σε νέα ακούσματα! Έμαθα δηλαδή, να ακούω και όπως μας είχε πει και ο Γ. στο πρώτο μάθημα το να ΑΚΟΥΣ είναι η πρώτη και πιο βασική αρχή του ραδιοφώνου.

Σας αφήνω τώρα, πάω να μπλεχτώ στις ραδιοφωνικές συχνότητες!Αν τύχει και συντονιστούμε στην ίδια....τα λέμε εκεί έξω!!

Για την Αμαλία

«Ο ασθενής έχει το δικαίωμα του σεβασμού του προσώπου του και της ανθρώπινης αξιοπρέπειάς του.»
(σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 47 του Ν. 2071/ 1992)
«Να γίνουν εξαίρεση οι αλμπάνηδες ρε παιδιά, όχι ο κανόνας...»
(Αμαλία Καλυβίνου, 1977-2007)Από την ηλικία των οκτώ ετών, η Αμαλία ξεκίνησε να πονάει. Παρά τις συνεχείς επισκέψεις της σε γιατρούς και νοσοκομεία, κανένας δεν κατάφερε να διαγνώσει εγκαίρως το καλόηθες νευρίνωμα στο πόδι της. Δεκαεπτά χρόνια αργότερα, η Αμαλία έμαθε ότι το νευρίνωμα είχε πια μεταλλαχθεί σε κακόηθες νεόπλασμα.Για τα επόμενα πέντε χρόνια η Αμαλία είχε να παλέψει όχι μόνο με τον καρκίνο και τον ακρωτηριασμό, αλλά και με την παθογένεια ενός Εθνικού Συστήματος Υγείας που επιλέγει να κλείνει τα μάτια στα φακελάκια κι επιμένει να κωλυσιεργεί με παράλογες γραφειοκρατικές διαδικασίες. Εκτός από τις ακτινοβολίες και τη χημειοθεραπεία, η Αμαλία είχε να αντιμετωπίσει την οικονομική εκμετάλλευση από γιατρούς που στάθηκαν απέναντί της και όχι δίπλα της. Πέρα από τον πόνο, είχε να υπομείνει την απληστία των ιδιωτικών κλινικών και την ταλαιπωρία στις ουρές των ασφαλιστικών ταμείων για μία σφραγίδα.Η Αμαλία άφησε την τελευταία της πνοή την Παρασκευή 25 Μαΐου 2007. Ήταν μόλις 30 ετών.Πριν φύγει, πρόλαβε να καταγράψει την εμπειρία της και να τη μοιραστεί μαζί μας μέσα από το διαδικτυακό της ημερολόγιο. Στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://fakellaki.blogspot.com/, η νεαρή φιλόλογος κατήγγειλε επώνυμα τους γιατρούς που αναγκάστηκε να δωροδοκήσει, επαινώντας παράλληλα εκείνους που επέλεξαν να τιμήσουν τον Ορκο του Ιπποκράτη. Η μαρτυρία της συγκίνησε χιλιάδες ανθρώπους, που της στάθηκαν συμπαραστάτες στον άνισο αγώνα της μέχρι το τέλος.«Ο στόχος της Αμαλίας ήταν να πει την ιστορία της, ώστε μέσα απ' αυτήν να αφυπνίσει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους και συνειδήσεις. Κυρίως ήθελε να δείξει ότι υπάρχουν τρόποι αντίστασης στην αυθαιρεσία και την εξουσία των ασυνείδητων και ανάλγητων γιατρών, αλλά και των γραφειοκρατών υπαλλήλων του συστήματος υγείας.»(Δικαία Τσαβαρή και Γεωργία Καλυβίνου - μητέρα και αδελφή της Αμαλίας)Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 77 του Ν. 2071/1992, θεωρείται πειθαρχικό παράπτωμα για τους γιατρούς του Ε.Σ.Υ:«Η δωροληψία και ιδίως η λήψη αμοιβής και η αποδοχή οποιασδήποτε άλλης περιουσιακής παροχής, για την προσφορά οποιασδήποτε ιατρικής υπηρεσίας.»Η Αμαλία Καλυβίνου αγωνίστηκε για πράγματα που θεωρούνται αυτονόητα σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος. Δυστυχώς δεν είναι και τόσο αυτονόητα στην Ελλάδα. Συνεχίζοντας την προσπάθεια που ξεκίνησε η Αμαλία, διαμαρτυρόμαστε δημόσια και απαιτούμε:ΝΑ ΛΗΦΘΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΜΕΤΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ ΚΑΙ Η ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΠΙΦΕΡΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΙΟ ΕΥΕΛΙΚΤΟΣ Ο ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗ ΘΡΗΝΗΣΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΩΝ ΧΡΟΝΟΒΟΡΩΝ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝΝΑ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ ΑΥΣΤΗΡΟΤΕΡΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΤΗ ΔΙΑΠΛΟΚΗ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥΝΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΟΙ ΑΝΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΣΥΝΕΧΗΣ ΚΑΙ ΑΡΤΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΕΣ ΤΟΥ Ε.Σ.Υ.ΝΑ ΚΑΘΙΕΡΩΘΕΙ Η ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΦΑΚΕΛΟΥ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΟΥΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΣ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΠΙΣΠΕΥΔΕΤΑΙ Η ΣΩΣΤΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑΑΣ ΠΑΨΕΙ ΠΛΕΟΝ Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΩΝ, ΠΟΥ ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΝΑ ΛΑΔΩΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΠΑΡΑ ΝΑ ΑΜΕΙΒΟΝΤΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ.ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑΟΧΙ ΑΛΛΗ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑΟΧΙ ΑΛΛΟΣ ΕΜΠΑΙΓΜΟΣΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ. ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.Την επόμενη φορά που θα χρειαστεί να δώσετε φακελάκι, μην το κάνετε. Προτιμήστε καλύτερα να κάνετε μια δωρεά. Η τελευταία επιθυμία της Αμαλίας ήταν η ενίσχυση της υπό ανέγερση Ογκολογικής Μονάδας Παίδων.(Σύλλογος Ελπίδα, τηλ: 210-7757153, e-mail: infο@elpida.org, λογαριασμός Εθνικής Τράπεζας: 080/480898-36, λογαριασμός Alphabank: 152-002-002-000-515. Θυμηθείτε να αναφέρετε ότι η δωρεά σας είναι "για την Αμαλία").ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΦΙΛΩΝ ΤΗΣ ΑΜΑΛΙΑΣ

Φτου και βγαίνω...

Και πάλι εδώ, μετά από πάααρα πολύ καιρό!Πάνε πάνω από δύο μήνες που δεν έχω γράψει στο blog αλλά ήταν ένα καλό break για να επιστρέψω δριμύτερη!!

Όλο αυτό το διάστημα συνέβησαν πολλά όμορφα πράγματα αν και σε γενικές γραμμές η περίοδος γκαντεμιάς που εγκαινιάστηκε για μένα επισήμως στην άρχη του χρόνου (γιατί ανεπίσημα άρχισε πριν 22 χρόνια) συνεχίζεται ακάθεκτη.

Για να πάρω τα πράγματα απ' την αρχή, το Πάσχα κατατροπώθηκα στο τσούγκρισμα αυγών. Κάποιος τότε μου είπε "Κερδίζεις αλλού εσύ..." και λίγες εβδομάδες αργότερα με κέρασε μια αχνιστή και χορταστική χυλόπιτα. Λίγο μετα τις διακοπές κατάφερα να σπάσω το δεξί μου αγκώνα και να μπω στο γύψο. Ειλικρινά αν ήξερα τι ουρά είχα να περιμένω στο ΚΑΤ για εξετάσεις και ακτινογραφίες θα πρόσεχα που πάταγα.

Κατά τα άλλα στεναχώρησα μια φίλη, ήρθα πιο κοντά με μια άλλη και τα έψαλλα κανονικότατα σε μια τρίτη προσπαθώντας να τη συνετίσω. Αποφάσισα ότι κάποιους δε θέλω να τους ξαναδώ και ότι κάποιους άλλους, όσο κι άν θέλω, δε θα τους ξαναδώ.

Πέρασα υπέροχες στιγμές στα γεννέθλια δύο φίλων μου, έκανα ωραίες βόλτες στο κέντρο, αγόρασα δίσκους και άκουσα πολλές όμορφες μουσικές και... λαστ μπατ νοτ λιστ τελειοποίησα την τεχνική μου στο μαγείρεμα του αρακά (αυτό κι είναι)!!!'Ερχεστε για δείπνο?

Ορκομωσία

Χθές ορκίστηκαν η Λ. και η Ζ. και είναι επισήμως πλέον απόφοιτητες του τμήματος Δημοσίας Δοιηκήσεως του Παντείου Πανεπιστημίου Πολιτικών και Κοινωνικών Επιστημών!!!Βασική και φυσιολογική επαγγελματική σταδιοδρομία μετά τη φοίτηση σε αυτό το τμήμα είναι η στελέχωση του δημοσίου τομέα. Ανάθεμα όμως αν κατάλαβαν για ποιο πράγμα ορκίστηκαν , όχι μόνο οι φίλες μου αλλά γενικά όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι που κάποτε έδωσαν τον ίδιο όρκο, γιατί αν πραγματικά καταλάβαιναν τότε ίσως ήταν πιο γλυκείς και ευγενικοί, έκαναν το καθήκον τους χωρίς λαδώματα, έπαιζαν λιγότερες πασιέτζες στον Η/Υ και δεν έκαναν τις 3ήμερες αργίες 5ήμερες!!!!Εντάξει το ξέρω, δεν τους παίρνει όλους η μπάλα, υπάρχουν και συνειδητοποιημένοι άνθρωποι, σωτοι επαγγελματίες!!

Η τελετή πάλι ήταν ψιλοπρόχειρη, χωρίς καμμία επισημότητα ( δεν πιάνει μια μπροστα στις τελετές του Καποδιστριακού). Είναι κρίμα όμως, τα παιδιά μια μέρα έχουν για να χαρούν το πτυχίο τους γιατί είμαι σίγουρη πως από δω και πέρα θα σιχτιρίζουν αυτό το χαρτί που δεν έχει καμμία ουσιαστική δύναμη, ούτε πότρες ανοίγει, ούτε κυοφορεί δημαντικές προοπτικές και ευκαιρίες. Θα μπορούσε λοιπόν η "γιορτή" να είχε κρατήσει έστω και λίγο παραπάνω από τέταρτο!

Όπως και να 'χει, χάρηκα πολύ για τις φίλες μου και όχι μόνο. Χάρηκα για την Ε. από τον Πύργο, για τη Ρ. από την Ασπροβάλτα που διάβασε κι τον όρκο (καθόλου απρόβλεπτο!), για την Β από την Ερέτρια, για την Εμ. που της άρεσε να τραγουδάει, για το Β που έκανε υπέροχες μημήσεις καθηγητών και για τόσα άλλα παιδιά που πότε δε δεθήκαμε ιδιαίτερα και ούτε κάναμε στένη παρέα, αλλά ανταλλάξαμε σημειώσεις, φάγαμε παρέα στη λέσχη, αλληλοβοηθηθήκαμε στις εξετάσεις, κάναμε πλάκες... Λίγο πριν φύγουμε είδα και τον Χ. (πόσο πολύ μου άρεσε σ' ολόκληρο το 2 έτος!). Είχα να τον δώ καιρό, ήταν ίδιος και απαράλλαχτος, πάντα με το πολύ μακρύ μαλλί του, μόνο που τώρα δε φόραγε τα θεοσκισμένα τζιν και τα παμπάλαια all star του αλλά κουστούμι.Πρώτη φορά τον έβλεπα έτσι. Χαιρετηθήκαμε, φιληθήκαμε, του ευχήθηκα χίλια συγχαρητήρια. Τελευταία φορά τον έβλεπα. Συνειδητοποίησα πως τελικά θα μου λείψουν όλοι αυτοί!!Θυμήθηκα και τη μαμά που κατα καιρούς βλέπει παλιούς συμφοιτητές της στο δρόμο. Μπορεί και γω μετά από 20 ή 30 χρόνια να τους πετύχω κάπου. Άραγε θα τους θυμάμαι τότε? αυτοί θα με θυμούνται ή μάλλον θα θέλω να με θυμούνται?

Οι Καταλήψεις...

...συνεχίζονται.Το σύστημα δεν έχει κατορθώσει ακόμα να θέσει υπό έλεγχο την κατάσταση.Οι καταληψίες, γνωστά σεσημασμένα μικρόβια, κατάφεραν να εισχωρήσουν στο σύστημα και να το βγάλουν εκτός λειτουργίας. Το σύστημα αρχικά αντεπιτέθηκε με ρύψη ρουκετών τύπου vicks για τη μύτη ενώ παράλληλα εκτόξευσε και βόμβες depon και strepsil λεμόνι και μέλι. Οι καταληψίες όχι μόνο δεν υποχώρησαν, αντιθέτως αναδιοργανώθηκαν και οι κινητοποιήσεις τους κλιμακώθηκαν με την κατάληψη των καίριων σημείων του συστήματος, όπως της μύτης, των ματιών, των αυτιών και του λαιμου-φωνής. Αίτημα των καταληψιών ήταν να δωθεί ένα περιθώριο προκειμένου να αναπτυχθεί ένα ανοιχτό πλαίσιο διαλόγου. Το σύστημα από τη μεριά του, αρνήθηκε να προβεί σε οποιδήποτε διαπραγμάτευση και μάλιστα εξαπέλησε σφοδρότερη επίθεση κατά των καταληψιών με αντιβιοτικό, αντιβηχικό και ορό μύτης. Παρ'όλα αυτά η κατάσταση παραμένει ακόμα έκρυθμη.Για οποιαδήποτε νεώτερη εξέλιξη θα δικόψουμε το πρόγραμμά μας για την άμεση ενημέρωσή σας.

Κυρίες και Κύριοι

Είμαι σίγουρη πως όλοι γνωρίζετε το Νηστικό Αρκούδι,τη μασκότ της πιο συγκλο-νηστικής, απολαυστικής και ανεπανάληπτης εκπομπής μαγειρικής όλων των εποχών!!!!!!!!Είμαι σε θέση να δηλώσω ότι νοιώθω πολυ περίφανη καθώς παρακολουθώ την εκπομπή από το ξεκίνημά της σχεδόν, στην ΕΤ3.Μεγάλη χαρά πήρα όταν εμαθά πώς και η φίλη μου T-D την βλέπει επίσης (ακόμα ένα στοιχείο που κάνει δυνατότερη τη φιλία μας!)Μαζί έχουμε καταστρώσει τη μεγαλύτερη διαφημιστική καμπάνια της εκπομπής για το καλοκαίρι2007 και σκοπεύουμε να την πραγματοποιήσουμε αφιλοκερδώς!!!

Το Νηστικό Αρκούδι θεωρώ πως είναι η μόνη εκπομπή μαγειρικής που έχει πιάσει το νόημα: Κανείς δε σκοτίζεται αν τα νύχια των παρουσιαστών ή των καλεσμένων τους είναι λιαμαρισμένα στη τρίχα ή που η αλατιέρα δεν πάει ασορτι με τη θήκη για το πιπέρι(η οποία αν δε κάνω λάθος είναι "σουβενίρ").Δεν μένουν δηλαδή στο φαίνεσθαι αλλά στην ουσία, στη νοστιμάδα, στις γεύσεις και στις ωραίες μυρωδίες που πιστέψτε με θα φτάσουν μέχρι τη μύτη σας αν παρακολουθήτε την εκπομπή με απόλυτη προσύλωση και σεβασμό!!!Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που πιστεύω πως θα έπρεπε να ονομάζεται Μαγικό Αρκούδι (αρκεί να μην παρεξηγηθεί το μαγικό χέρι).

Λαστ μπατ νοτ λιστ,αυτό που επίσης λατρεύω στο Νηστικό Αρκούδι, πέρα από το υψηλής αισθητικής και επιπέδου χιούμορ των παρουσιαστών είναι οι μουσικές που ακούγονται!!!Από τα ομορφότερα ρεμπέτικα μέχρι τα αισθησικά τανγκό!!Σήμέρα μάλιστα ακούστηκαν και....οι Beirut!!!!!!!!!!Είμαι πολύ συγκινημένη που και στο Νηστικό Αρκούδι αρέσει το συγκρότημα που λατρεψα από την πρώτη στιγμή και έτρεξα να παραγγείλω το δίσκο πριν καν κυκλοφιρήσει!!!

Αυτή είναι εκομπή....με τα όλα της!!!!

Καλώς την!!!

Καλώς ήλθες στον κόσμο μας!!!

Ο ερχομός σου εδώ δίνει σε όλους μας τρελή χαρά!!

Ανυπομονούμε να σε γνωρίσουμε αν και κατά βάθος ξέρουμε (δλδ κρίνοντας απ' τους γονείς σου) ότι θα εξελιχθείς σε ένα πλασματάκι υπέροχο με μια φατσούλα πολύ γλυκιά και με αστείρευτο, άπλετο και ατελείωτο χιούμορ!!!!

Καλή σου διαμονή!!!

Είναι πανάκριβο ν' αγαπάς

Αγαπάω κι αδιαφορώ

και κρατάω τον κατάλληλο χορό

το λοιπόν, θα αγαπάω και μένα,

όπως εσένα.

Μην παρανοείς τα λόγια που 'χω πεί

είν' η πιο απλή του κόσμου συνταγή:

Νοιώσε με για να σε νοιώσω κι ας πονάς

είν' πανάκριβο, στο λέω, ν' αγαπάς.

Κοίτα με στα μάτια με υπομονή,

διώξε του άλλου κόσμου την επιρροή.

Νοιώσε με για να σε νοιώσω κι ας πονάς

είν' πανάκριβο, στο λέω, ν' αγαπάς.

Αγαπάω και αδιαφορώ

και μαζί σου το ΄χω μάθει αυτό

παραδόξως ν΄αγαπάω και μένα,

όπως εσένα.

Την εικόνα αυτού του κόσμου δεν μπορώ

ούτε μέσα στη σκιά του θα χαθώ.

Μάγεψαν και σένανε τα ξωτικά,

κάνεις πάλι κύκλους σ' άλλη αγκαλιά.

Και μη μας τρομάζουν, φως μου, οι πληγές

στις χρυσές στιγμές μας πλάι και αυτές.

Νοιώσε με για να σε νοιώσω κι ας πονάς

είν' πανάκριβο, στο λέω, ν' αγαπάς.

Αγαπάω και αδιαφορώ

και έχω φτιάξει έναν καινούριο εαυτό

τώρα πια με αγαπάω και μένα,

όπως εσένα.

(Νικόλας Άσιμος)

Κερνάω απόψε εγώ!

Τι γεννέθλια, γιορτές και βλακείες??!!Εγώ κανονικά θα έπρεπε να γοιρτάζω σήμερα, Τρίτη και 13 και απορώ πως δεν το έχω καθιερώσει τόσα χρόνια!!Νομίζω ότι το δικαιούμαι επάξια για όλες τις φορές που έχω ευχηθεί καλή επιτυχία σε φίλους και έχουν όλοι αποτύχει, για όλες τις φορές που έχω χύσει καφέ όταν τον σερβίρω (δηλαδή πάντα) ή κάποιο πουλί στο δρόμο μου έχει φορέσει παράσημο και δεν έχω πάρει δραχμή ούτε για δείγμα!!Για τις 22 χρονιές που ποτέ δεν κέρδισα το φλουρί στη βασιλόπιτα,για τις αμέτρητες φορές που ανοίγω το ραδιόφωνο και πετυχαίνω το αγαπημένο μου τραγούδι στο τέλος και για εκείνες που ο μοναδικός αχινός της παραλίας βρίσκεται όλως τυχαίως κάτω από το πόδι μου κυρίως όμως για σήμερα που μου συνέβει κάτι το οποίο πίστευα ότι ποτέ δε θα μου συνέβαινε , λυποθήμησα!Εντάξει το ξέρω δεν είναι τίποτα τραγικό, αλλά για μένα ήταν πρωτόγνωρη εμπειρία!Είδα και όνειρο (νομίζω) όσο ήμουν λυπόθημη!!

Γι' αυτό λοιπόν γιορτάζω και κερνάω όλη την παρέα: το Σταμάτη το Γκαντέμη, τον Παναγιώτη το Γρουσούζη, τη Ρίτα τη Χασούρα, το Στέλιο τον Κακοτύχη και όλο το καλό συναπάντημα!!

Χρόνια μου πολλά!!!

BE THERE

GOTAN PROJECT

Τρίτη 13 Φεβρουαρίου 2007

Αθηνών Αρένα

ΚΟΡΕ ΥΔΡΟ

Πέμπτη 15 Φεβρουαρίου 2007

Gagarin 205

Μικρά Μυστικά

Να αγαπάς σημαίνει πως διακινδυνεύεις

να μην έχεις στην αγάπη ανταπόκριση.

Να ελπίζεις σημαίνει πως διακινδυνεύεις

να διαψευστεί η ελπίδα σου.

Πρέπει όμως να διακινδυνεύεις, γιατί το μεγαλύτερο ρίσκο

στη ζωή είναι να μη διακινδυνεύεις τίποτα.

Ο άνθρωπος που δεν διακινδυνεύει τίποτα

δεν κάνει τίποτα, δε βλέπει τίποτα,

δεν έχει τίποτα κι είν' ένα τίποτα.

Δεν μπορεί να μάθει, να νιώσει, ν'αλλάξει,

να ωριμάσει, ν' αγαπήσει, να ζήσει.

(ΣΟΦΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ 21 ΑΙΩΝΑ, ΕΚΔ.ΠΑΤΑΚΗ)

Μια

...βόλτα με έναν άνθρωπο που αγαπώ πολύ-πολύ τελείωσε πριν λίγο και μου άφησε αίσθηση όμορφη!!Μου είπε τα νέα του, μου είπε για τη ζωή του που αλλάζει πορεία πλεύσης προς το καλύτερο ή πιο σωστά προς αυτό που εκείνος θέλει και επιδειώκει καιρό τώρα!Χάρηκα πολύ!Τελικά οι διαθέσεις όχι μόνο των φίλων μου αλλά και των ανθρώπων που αγαπώ και έχω επιλέξει να βάλω στη ζωή μου δε με αφήνουν ανεπηρέαστη. Τους κρυφοκαμαρώνω στις χαρές τους και έχω ένα-κάποιο άγχος για τα προβλήματά τους. Αλλά τώρα είμαι χαρούμενη γιατί είναι καλά!Όλοι τους!!

Είμαι χαρούμενη για την Π. και τη Χ. που έδωσαν ασεπ και απαλλάχτηκαν, είμαι χαρούμενη για την ΤD που έχει πάντα ένα δικό της μαγικό τρόπο να ξεπερνάει τις δισκολίες εύκολα και γρήγορα ( τη ψιλοζηλεύω γι'αυτό, εδω που τα λέμε).Είμαι χαρούμενη για τη Μ που βάζει γερά θεμέλια για να χτίσει το όνειρό της, για τις αδελφές Κ. που δε χρειάζεται να μαγειρεύουν(ο εφιάλτης τους) και για τη Λ. που ενόψη εξετάσεων και δεδομένου ότι ένα ψώνιο με το διάβασμα και τους βαθμούς το 'χει, ζει στον παραδεισό της.Είμαι χαρούμενη για την Ε. που ζεί τον έρωτά της και για τη Ζ. που ζεί τους έρωτές της. Είμαι πολύ χαρούμενη για τον Μ. που εκτός του ότι το καινούριο του σπίτι έχει θέα τις 1000 φοιτήτριες του παιδαγωγικού του νησιού, τους τελευταίους 6 μήνες ζεί τη ζωή για την οποία με τόσο πάθος μίλαγε από την πρώτη στιγμή που τον γνώρισα!!΄Τώρα για τα υπόλοιπα αγοράκια, όσα δεν έχουν ήδη καταταγεί στα ελλήνικά στρατά μετρουν μέρες μέχρι να σημάνει η ώρα. Αλλά υγεία πάνω απ' όλα δε λένε? Οπότε είμαι χαρούμενη και γι΄αυτούς!!

Να 'στε όλοι καλά!!Τόσο που καλύτερα να μην γίνεται!!!

Ανοίξαμε ...

... και σας περιμένουμε!!!

Όλους!!Γνωστούς και αγνώστους!!

Να ανταλλάξουμε σκέψεις και γνώμες.Να μοιραστούμε τις μουσικές μας!!Να μοιραστούμε μυρωδιές και εικόνες!!Να μιλήσουμε για τα όνειρά μας, για τις τρέλες μας αλλά και για τις αγωνίες και τους φόβους μας!!Να δοκιμάσουμε στιγμές γευστικές, είτε πικάντικες και γλυκές, είτε πικρές!Να αποκαλύψουμε μικρά ή μεγάλα μυστικά, να αποκαλυφθούμε εμείς οι ίδιοι!!Σας περιμένουμε να χορέψουμε όλοι μαζί στους ρυθμούς της ζώης μας!!

'Οσοι πιστοί προσέλθετε!!!

Είσοδος ελεύθερη!!!