Saturday, June 16, 2007

Ραδιοπεριπέτειες


"Καλησπέρα απ' το Μικρό Πολυτεχνείο! Σας υπενθυμίζουμε ότι το σεμινάριο ραδοφώνου ξεκινά αύριο Παρασκευή 3/11/ στις 21:οο στο Θησείο! Καλή Αρχή!"
Αυτό το μήνυμα πήραμε στα κινητά μας και την επόμενη μέρα 11 άτομα μαζευτήκαμε γύρω από ένα κόκκινο τραπέζι με το σήμα του καλού και του κακού στη μέση, πήραμε βαθιά ανάσα και επιχειρήσαμε την πρώτη βουτιά στο όνειρο!
Από τότε και για κάθε Παρασκευή του χειμώνα 11 άτομα συζητάνε, γελάνε ( πολύ), τσακώνονται, διαφωνούν, κάθε φορά όμως με τις μουσικές τους, με τις ασκήσεις που έβαζε ο Γ.,με τις εκπομπές τους! Τις δικές τους εκπομπές!! 11 εντελώς διαφορετικές προσωπικότητες από 20-45 ετών με ένα όμως κοινό: την αγάπη τους για τη μουσική, την αγάπη τους για το ραδιόφωνο!!!
Από τότε και για κάθε Παρασκευή του χειμώνα παίρνω το μετρό, κατεβαίνω Μοναστηράκι και κατηφορίζω την Ανδριανού μέχρι το Θησείο με τα πόδια για να βάλω τη μουσική στο βράδυ μου πρίν αρχίσει το μάθημα, μιας και αυτός ο δρόμος έχει τη δική του μουσική. Το συρτάκι που ακούγεται απ' το μαγαζί με τα τουριστικά, τη μελαγχολική μελωδία που παίζει ένας πλανώδιος μουσικός στην ξεκούρδιστη κιθάρα του, τους τζαζ ήχους του CartePostale και την Κοκκίνου που ταγουδούν μερικά κορίτσια λίγο πιο κάτω.
Ετοιμάζομαι έτσι τα παρασκευγιάτικα βράδια για ένα ταξίδι στην ηλεκτρονική και τη ροκ, στα μπλουζ, τη τζαζ, τα ρεμπέτικα και τα έντεχνα των συνεπιβατών μου. Και όχι μόνο. Ένα ταξίδι στην ιστορία της μουσικής! Ένα ταξίδι που γιορτάσαμε τρελά με δύο βραδιές στο BIOS, με 20 λεπτά εκπομπής για τον καθένα μας, 20 λεπτά ON AIR, 20 λεπτά στα σύννεφα!!!! Ένα ταξίδι που δυστυχώς έφτασε στο τέλος του την προηγούμενη Παρασκευή, όταν μαζευτήκαμε για τελευταία φορά! Και ξέρετε κάτι? Μου λείπουν ήδη όλοι όσοι γνώρισα, όλα όσα κάναμε!!!
Νοιώθω όμως γεμάτη! Έμαθα πολλά, είναι αλήθεια! Έμαθα πως πρέπει να είναι μια συγκροτημένη και με συνοχή εκπομπή, πως να προφέρω σωστά τα "μπ" και τα "ντ". Κυρίως όμως έμαθα να σέβομαι τις επιλογές και τις προτιμήσεις των άλλων ακόμα κι αν δεν είναι καθόλου του γούστου μου, έμαθα να εξασκώ το αυτί μου και να είμαι ανοιχτή σε νέα ακούσματα! Έμαθα δηλαδή, να ακούω και όπως μας είχε πει και ο Γ. στο πρώτο μάθημα το να ΑΚΟΥΣ είναι η πρώτη και πιο βασική αρχή του ραδιοφώνου.
Σας αφήνω τώρα, πάω να μπλεχτώ στις ραδιοφωνικές συχνότητες!Αν τύχει και συντονιστούμε στην ίδια....τα λέμε εκεί έξω!!

8 comments:

MTdoggie said...

εκπο-μ-π-η ,σωστα?????? εμαθα και εγω κατι απο τα σεμιναρια σου!!!!μην στεναχωριεσαι ,τελειωσε αυτος ο κυκλος, θα αρχισει σιγουρα αλλος. σου αρεσει τοσο πολυ το ραδιοφωνο που παλι θα βρεις να κανεις κατι και του χρονου. και οσο αφορα τα παιδια( και οχι μονο) υπαρχουν και τα κινητα, μην τοαφησεις στην τυχη του και χαθειτε, να επιδιωκεις και εσυ επαφη!

daydreamer said...

Σωστά, τα καλύτερα έρχονται!!

Σπύρος Σεραφείμ said...

όπου θες βοήθεια να πεις...

daydreamer said...

Nαι,ναι θέλω να μου μάθεις να μιλάω "φαλαινιστικα" στο στον αέρα!!!Να 'ξερες πόσο μου έχουν λείψει!
Thanks anyway!

snikolas said...

Α, αν είναι να σας μάθουν να μιλάτε φαλαινίστικα τότε θα έρθω και εγώ!

daydreamer said...

snikola,join the club!!

Σπύρος Σεραφείμ said...

θυμάσαι τις εκπομπές με τον Χρήστο;
χαχαχαχαχαχαχαχαχαχα

daydreamer said...

Ξεχνιέται τέτοιο κλάμα...απ΄τα γέλια?