Αρσενικό-Θηλυκό

Σχόλιο φίλης: -Αχ, μιά πατάτα σε σχήμα καρδίας!!

Σχόλια φίλου: -Πατάτα που να μοιάζει με κώλο πρώτη φορά βλέπω!!

Φουουουου

Σήμερα κλείνω τα 23! Δεν ξέρω, με συμφέρει να λέω τη ηλικία μου? Η αλήθεια είναι πως μέχρι τώρα το παίρνω ψύχραιμα το θέμα, με εξέραιση μια κρίση πριν δύο χρόνια.Τρείς μέρες πριν τα 21, έτυχε να δω σε ντοκυμαντέρ την ζωή του Μπομπ Ντίλαν.Και τι δεν είχε κάνει μέχρι τα 21!!Μέχρι που είχε γυρίσει τις ΗΠΑ με οτοστόπ και είχε καταφέρει όχι μόνο να γνωρίσει το είδαλμά του, Γούντι Γκάρθι, αλλά και να χρηστεί από άυτόν ως ο διάδοχός του!! "Και γω", σκέφτηκα "τι προλαβαίνω να κάνω μέσα σε τρείς μέρες?" Θα μου πείς, καλά τώρα τι συγκρίνεις? Εντάξει κρίση ήταν, πέρασε.Δεν σκέφτομαι τέτοια πράγματα πια!

Λόγω των γενεθλίων μου λοιπόν, ο Σεπτέμβρης ήταν για μένα ανέκαθεν ο μήνας, ο πιο ξεχωριστός!! Ένα κεράκι παραπάνω στην τούρτα, μια τάξη παραπάνω στο σχολείο. Κάθε που μπαίνει ένας νέος χειμώνας μεγαλώνω μια χρονιά, γι' αυτό τώρα είναι για μένα η αρχή του έτους. Μια ζωή, το φθινόπωρο θέτω τους τους στόχους μου, τα "new year's resolutions" μου. Φέτος θα διαβάζω περισσότερο, φέτος δε θα κοροϊδεύω τη διπλανή μου που τρώει τις μύξες της, φέτος δε θα παίρνω τα παιχνίδια του αδελφού μου και θα τον αγαπάω περισσότερο, φέτος δε θα δω πρωινάδικα και θα γραφτώ γυμναστήριο, φέτος θα πάρω πτυχίο κοκ.

Μ΄αυτά και με κείνα λοιπόν, φτάσαμε αισίως στα 23 και το μόνο που θέλω για τη χρονιά αυτή είναι να αποκτήσω εμπειρίες! Πολλές εμπειρίες και να βάλλω και γω το λιθαράκι μου στη χαρά των ανθρώπων μου!! Αυτά.

Καλησπέρα σας!!!

ΥΓ: Ας μου εξηγήσει κάποιος γιατί σήμερα μου έχει κολλήσει το "Μαμά γερνάω"?

Tο πρώτο κουδούνι

Πρίν λίγες μέρες ξεκίνησα να διαβάζω τα "Παραμύθια Πίσω Απ' Τα Κάγκελα" του Νίκου Τσιφόρου και μιας και σήμερα χτύπησε για τους μαθητές το πρώτο κουδούνι της φετινής σχολικής χρονιάς σκέφτηκα να μοιραστώ μαζί σας αυτό που γράφει ο Τσιφόρος σχετικά:

<< Το φθινόπωρο παν, επιτέλους, τα σκατόπαιδα στο σχολειό και ησυχάζει η κεφάλα μας...Λένε οι πατεράδες με "ιδιάζουσαν στοργήν" στον κανακάρη τους <<κάτσε ρε να διαβάσεις, πιάσε και κανά βιβλίο που δεν έχεις μυαλό παλιοκερατά>>, λέει με καμάρι η μάνα στις γνωστές της <<ο Μπούλης πάει φέτος τετάρτη γυμνασίου και είναι πολύ καλός μαθητής>> κι ο Μπούλης κρυφοτραβάει κάτι τσιγαρούκλες ξεγυρισμένες και πουλάει στα παλιατζίδικα τα βιβλία του να πάει στο Σινέ Ρόζα -έτσι το λένε οι πιτσιρίκοι το Ροζικλαίρ- να δει έργατα δύο, το ένα γκαγκστερικό, το άλλο σεξουάλα, να συμπληρώσει την ανατροφή του>>(σελ 9).Βέβαια το βιβλίο, όσο έχω διαβάσει, δεν μιλάει για σχολικές περιπέτειες αλλά για ιστορίες ανθρώπων που πριν από 40-50 χρόνια με τον έναν ή τον άλλο τρόπο (συνήθως από χασίσια και φόνους) βρέθηκαν πίσω απ'τα κάγκελα.Τελικά όμως και οι σχολικές αναμνήσεις ιστορίες πίσω απ' τα κάγκελα δεν είναι?